روند تولید عایق های رطوبتی ( از کاهگل تا عایق رطوبتی نانو )
اگر تاریخچه ی ساختمان سازی را مرور کنیم می بینیم که در ابتدا از کاهگل برای عایق بندی منازل قدیمی استفاده می کردند. رفته رفته قیرگونی و سپس ایزوگام ها رایج شدند. در سال های گذشته نسل جدیدی از عایق های رطوبتی روی کار آمده است. که از جمله ی آن ها عایق رطوبتی MCI و عایق رطوبتی الیاف دار هستند. امروزه عایق رطوبتی نانو که تحولی بزرگ در ساختمان سازی محسوب می شود ، رایج و متداول شده است. ناگفته نماند انواع عایق های قدیمی همچنان تولید می شوند اما عایق های رطوبتی جدید به دلیل ویژگی های برتری که نسبت به دیگر عایق ها دارند ، پیشتاز صنعت عایق بندی هستند.
عایق نانو پلیمر چیست ؟
در ساخت عایق های نانو مواد اولیه در سطح نانومتر به کار می روند. این روند باعث تولید مواد با اندازه بسیار ریز شده است که این مسئله خود یکی از ویژگی های مواد نانو به شمار می رود. پوشش های نانو دارای قابلیت های زیادی از جمله عایق رطوبتی هستند. عایق های رطوبتی نانو در واقع دارای خاصیت آبگریزی و روغن گریزی هستند. و همین ویژگی شان باعث می شود آب ، روغن و گرد و غبار را به خود جذب نکنند.
کارکرد ذرات نانو بسیار ساده است. قطرات آب دارای اندازه ای بیشتر از 100 نانومتر هستند. این در حالی است که مواد عایق نانو اندازه کوچک دارند و تمام درزها را پر می کنند. بنابراین قطرات آب نمی توانند از آنها عبور کنند و باعث نم زدگی شوند.
انواع عایق نانوپلیمر
عایق های رطوبتی نانو بر اساس کاربردشان به دو دسته ی حجمی و سطحی تقسیم می شوند.
- عایق های سطحی : در این نوع عایق ، مواد به صورت مایع یا جامد بر روی سطح پخش می شوند و یک لایه نازک را تشکیل می دهند.
- عایق های حجمی : این نوع از عایق را علاوه بر اینکه می توان در سطح به کار برد قابلیت استفاده در انواع ملات را هم دارد.
